Wielką Sobotę wspomina się również zstąpienie Jezusa do otchłani. Starożytne teksty ukazują Chrystusa, który wyprowadza z ciemności śmierci Adama, Ewę i całą ludzkość. „Wielka cisza spowiła ziemię... Król zasnął” – czytamy w jednej z homilii brewiarzowych. Chrystus w ludzkim ciele zasnął snem śmierci, by obudzić śpiących od wieków do nowego życia.

Tego dnia wierni odwiedzają Groby Pańskie, modlą się w ciszy i adoracji. Zgodnie z tradycją, przynoszą też pokarmy do poświęcenia – chleb, mięso i jajka – symbole nowego życia, Bożego błogosławieństwa i odkupienia. Choć święconka pierwotnie odbywała się dopiero po Wigilii Paschalnej, zwyczaj jej wcześniejszego święcenia przyjął się powszechnie i trwa do dziś.

 /foto: Archiwum/

Wielka Sobota to jeden z dwóch dni w roku – obok Wielkiego Piątku – w których nie sprawuje się Mszy świętej. Dopiero po zmroku, już w duchu niedzieli, Kościół rozpoczyna najważniejszą liturgię roku – Wigilię Paschalną.

Celebrację otwiera liturgia światła. Przed kościołem kapłan święci ogień, od którego zapala się Paschał – symbol Zmartwychwstałego Chrystusa. Wniesienie świecy do ciemnej świątyni i trzykrotne wyznanie „Światło Chrystusa” rozpoczyna tę uroczystą noc. Następnie rozbrzmiewa pieśń Exultet: „Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie…”.

Liturgia słowa tej nocy prowadzi wiernych przez historię zbawienia – od stworzenia świata po Zmartwychwstanie Jezusa. Wierni odnawiają przyrzeczenia chrzcielne, wyrzekają się zła i wyznają wiarę, otrzymując błogosławieństwo wodą święconą. W wielu parafiach właśnie tej nocy udzielany jest chrzest dorosłym katechumenom.

Kulminacją Wigilii Paschalnej jest Eucharystia, a często również procesja rezurekcyjna, która w tradycji oznajmiała zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią także tym, którzy spoczywają na cmentarzu. To ona ogłasza początek największego święta chrześcijańskiego – Zmartwychwstania Pańskiego.

Wielkanoc trwa przez osiem dni – Oktawę Zmartwychwstania. Każdy z nich jest jak jedna wielka niedziela. Jak podkreśla o. dr Dominik Jurczak OP: „Każdy dzień jest dniem świątecznym, dniem Zmartwychwstania, któremu muszą ustąpić miejsca wszystkie inne celebracje”. Ostatnim dniem oktawy jest Niedziela Miłosierdzia Bożego, ustanowiona przez św. Jana Pawła II, której patronuje św. Faustyna Kowalska.

Wielka Sobota prowadzi zatem do światła Wielkiej Nocy – do nadziei, że życie nie kończy się śmiercią, ale ma swój sens w Chrystusie Zmartwychwstałym.

Źródło: ekai.pl